«ژان پل سارتر» - فیلسوف، رمان‌نویس، نمایش‌نامه‌نویس و منتقد- همواره یادآور می‌شد موسیقی که از نظرِ او زبانی ترجمه‌ناپذیر است؛ جایگاه مهمی در زندگی فکری و عاطفی او دارد؛ هرچند در برابرِ آن احساس ناتوانی می‌کند. او خود پیانو می‌نواخت و بتهوون و شوپن آهنگ‌سازان مورد علاقه‌اش بودند. «سارتر» اگرچه در ابتدا موسیقی رمانتیک را می‌پسندید، اما به تدریج با موسیقی مدرن هم آشنا شد. در سفرش به آمریکا در سال 1945 با آثار بلا بارتوک آشنا شد و تا پایان عمر شیفته‌ی موسیقی او باقی ماند. سارتر همچنین شیفته موسیقی جاز بود که این مساله را در رمان «تهوع» می‌توان به خوبی مشاهده کرد. او در گفت و گوهایی که در پایان زندگی‌اش منتشر شد، تاکید کرد که هرگز نتوانسته درباره موسیقی چیز جالب و مهمی بنویسد و به «سیمون دوبووار» گفت که به نظرش فقط موسیقی‌دانان باید درباره موسیقی بنویسند. در این ویدیو، سارتر، یکی از قطعات شوپن، آهنگساز لهستانی را بر روی ساز پیانو اجرا می کند.
.
.
#‌ژان_پل_سارتر #‌پیانو