ای خون اصلیت به شتک ها ز غدیران
افشانده شرف ها به بلندای دلیران،
جاری شده از کرب و بلا آمده وان گاه،
آمیخته با خون سیاووش در ایران،
ای جوهر سرداری سرهای بریده،
وی اصل نمیرندگی نسل نمیران،
تا باغ شقایق بشوند و بشکوفند،
باید که ز خون تو بنوشند کویران،
تا اندکی از حق سخن را بگزارند،
باید که ز خونت بنگارند دبیران،
حدّ تو رثا نیست عزای تو حماسه است،
ای کاسته شأن تو از این معرکه‌گیران،
مرحوم استاد حسین منزوی – شاعر معاصر
شتک: پریدن و ترشح ذرات آب یا مایع
رثا: گریستن بر رفته، شعر خوانی و شمردن نیکویی های او...
از نشانه ها می توان یافت که هرسال دهه محرم؛ طبل ها بزرگتر، دسته ها منظم تر، مداحی ها پر"شورتر"، آرایش ها "غلیظ تر"، نذری ها "چرب تر"، لباس ها و صحنه آرایی ها شیک تر می شوند اما آیا به همان اندازه که این "پوسته" رشد می کند "هسته" و جان مایه ى قیام حسینی هم معرفی می شود؟ می گویند لشکریان یزید هر روز در فُرات غسل می کردند چون باور داشتند که اینطور کُشتن حسین بن علی ثواب بیشتری دارد... می گویند این از مظلومیت حسین در آن روزگار بوده است در این روزگار چطور؟... فریاد زدن نام "حسین" در این زمانه آسان است اما رفتن به راه او تاوان دارد شاید من چیزی از قیام فداکارانه امام حسین(ع) نیاموخته ام، و تنها مُحرمی دیگر را به عنوان یک نذری خور و نذری چشنده حرفه ای سپری کرده ام.
ای صبا ای پیک دور افتادگان
اشک ما را تا مزار او رسان
دکتر محمداقبال لاهوری
فايل كامل آكاپلا هم اكنون در كانال تلگرام من