‌ ‌
استاد و پدر سلام
می‌دانم تعداد افرادی که پدر صدایت می‌کنند کم نیستند و می‌دانم روحت آنقدر وسیع است که خوب بَلَد است چطور با مهر می‌شود همه‌شان را پاسخ گفت.
به قول نسیم که از قول تاجیک می‌گفت:
"پدر یعنی شَرَف یعنی عشیره
پدر یعنی بِرَنـــدِ یک قبیــله"
و تو بی‌شک یکی از برندهای پرقدرتِ قبیله‌ی همه‌ی آنهایی هستی که پدر خطابت می‌کنند.
نمی خواهم غُر بزنم که وای از جبرِ زمان و جغرافیا که نشد در سورپرایزت باشم یا کاش ماشین خراب نشده بود و فلان.
به جای همه‌ی اینها در سرم یک عالم حرف‌های به ظاهر بی‌ربط که وجه‌ربطِ همه‌ی‌شان شرافت است چرخ می‌زند. مثلاً گاهی به این فکر می‌کنم که بودن آدم‌هایی مثل تو چقدر کار را برای همسران دخترانت سخت می‌کند!
همینکه قاطبه‌ی پست‌هایت را معطوف کرده‌ای به تشویقِ مادر خودش حرف‌ها دارد.
بعد به روزهایی که صدایم قطع شده بود فکر می‌کنم و تکاپویت برای راهِ چاره.
بعد به خطوطِ غیر ممتدِ جاده‌ها فکر می‌کنم، اینکه هر وقت در این رفت و آمدهای بی‌حساب کمرم درد می‌گیرد از کلاچ و ترمز، یادم می‌آید که چطور مردانه و پدروار کیلومترها با درد رفته‌ای و آمده‌ای و هنوز می‌روی و می‌آیی... .
یا اینکه هرگز در کلاست ننشسته‌ام اما دوبله را با تو شناخته‌ام.
یعنی می‌خواهم بگویم یکجورهایی همیشه نیستی و هستی. و این فقط در ذهنِ من و ما نیست. خیلی بیشتر از این‌ها رسوخ کرده‌ای
و این رسوخ قطعاً معجزه‌ است.
معجزه‌ی تو!
معجزه‌ی شرافتت
که شادا به شرافتت... .

#‌استاد_حسین_توسلی

@hosein.tavassoli
@maryamvahedz