فرهاد مهراد حالا درست نیم قرن است که صدای بی صدای مردمان است هیچ خواننده ای نیست که بتوان حال هو

«فرهاد مهراد» حالا درست نیم قرن است که صدای بی‌صدای مردمان است و هیچ خواننده‌ای نیست که بتوان حال و هوای آثارش را با او مقایسه کرد. این خصوصیت نه‌تنها به خاطر صدای خاصِ او یا تحصیلاتِ آکادمیک و موسیقی پیچیده‌اش هست که به قول محمود استاد محمد: «اصلاً فرهاد به تنهایی خواننده نیست. روشنفکر است، دردمند است، ادیب است... می‌خواند زنده و جاندار، می‌نوازد حی و حاضر و با کشش‌های خوش‌طنین موسیقی‌اش فریاد می‌کشد از بیخ و بُن جگر. از زیر آوار خفقان نعره می‌زند و اندکی بعد غریب‌تر از کوکوسرای دشت غربت مویه می‌کند» «فرهاد» خواننده‌ای بود که کلماتِ ترانه‌هایش را می گریست. او موسیقی‌دان بود و در موسیقی نظریه‌پرداز. پیانو و گیتار را خوب می‌نواخت. موسیقی کلاسیک را از عهد رُنسانس تا قرن بیستم می‌شناخت؛ به موسیقی مدرن و سنتی خودمان هم آگاه بود و از همه مهم‌تر آنکه: «مستغنی بود از هرچه که دنیوی‌ست، بی‌نیاز از نام و جاه و جلالت مآبی‌های متداول.»
در آستانه‌ی خاموشی‌اش تعدادی از برترین قطعاتش را مرور می‌کنیم:
.
.
#‌فرهاد #‌فرهادمهراد #‌فرهاد_مهراد #‌موسیقی #‌موسیقی_پاپ