#‌داستان
روز مهندس رو به همه مهندسان
واقعی و موثر کشورم تبریک میگم...
از اونجایی که من چند در رشته غیر مرتبط(کاردانی خبرنگاری و کارگردانی و کارشناسی ارشد ادبیات نمایشی)تحصیل کردم‌ باید اعتراف کنم کارشناسی‌ام رو در رشته مهندسی آبادانی روستاها که تلفیقی از مهندسی عمران و کشاورزی است اخذ کردم. در همه این سال‌ها یکی از حسرت‌های من به عنوان کسی که ۴ سال علاوه بر رشته‌های مورد علاقه‌ام در این رشته وقت صرف کردم این بوده که هیچ کاری مرتبط با این تخصص انجام ندادم و احساس بیهودگی می‌کردم تا اینکه امسال به لطف خدا و حسین‌آقا و زینب خانوم(لازم به ذکره که بابا و مامانم هستن) تونستیم در روستای مادری مقداری زعفران بکاریم و اینجا بود که دیگه احساس بیهودگی نکردم هرچند من خیلی فرصت نمیشه برم اونجا و کارا با افراد دیگه‌ای هست اما همین که میدونم سه‌تایی این کار رو انجام دادیم و منم به خواسته‌ام مبنی بر استفاده ابزاری از رشته تحصیلی‌ام رسیدم حس خوبی دارم و بالاخره از مهندسیم هم استفاده کردم(البته فقط از اسمشا وگرنه کار رو دیگران انجام میدن). پ.ن۱: دوتا عکس‌ اول سال۲۰۱۴ مربوط به زمینی بود که در حیاط پشت دانشگاه تقسیم بندی کردند و به هر دانشجویی قطعه‌ای برای پرورش محصولاتشان جهت ارائه کار عملی دادند. منم یادمه
گوجه، بادمجان، صیفی و سبزی کاشته بودم که محصولی خوبی هم به دست آوردم.دو عکس‌ بعدی سال ۲۰۱۸ مربوط به زمین زعفران‌کاری شده فعلی هست که باید فعلا منتظر بمونیم تا سال بعد... پ.ن۲: کارشناسی رو در دانشگاه پیام نور شهرستان اردستان گذراندم که کلی خوش گذشت و خاطرات بسیار عاااالی از اون‌ سال‌ها دارم.
#‌روز_مهندس #‌من #‌مینا_قاسمی_زواره