روایت قصه ها ی عاشقانه ، دلاوری ها واتفاقات تاریخی در موسیقی مناطق ایران بسیار رایج است و به طورکلی به آن "منظومه خوانی" گفته می شود ، که به شیوه های مختلف و با عناوین مختلف اجرا می شود، "شائر"ها در بلوچستان با همراهی قیچک به اجرای شئر های بلوچی می پردازند که بیشتر محتوای دلاورانه دارد ، "بخشی" ها در خراسان به همراه دوتار داستانهای طولانی را در چندین شب اجرا می کنند ، "عاشیق" های آذری به همراه قوپوز بیشتر حکایت های عاشقانه می گویند ، در مازندران داستان عاشقانه ی طالب و زهره را به صورت مفصل در منظومه ی آوازی طالبا می شنویم و به همین ترتیب در سایر مناطق ایران به شکل ها و شیوه های بسیار متنوع روایت داستانها به همراه موسیقی رواج داشته است ،گاه آنقدر مفصل اجرا میشود که روایت یک داستان چندین شب طول می کشد و گاه از قصه ایی فقط نامی بر مقامی یا قطعه ایی باقی مانده است.
در گیلان هم قصه ها و روایت ها را عمدتا در میان ترانه ها می یابیم که قصه عاشقانه ی "رعنا" از رایج ترین آنهاست.
از میان روایت ها واشعار مختلفی که در ارتباط با قصه رعنا وجود دارد ،برای بازخوانی این ترانه در آلبوم همه ی اقوام من، رستاک تلاش نمود تا رایج ترین آن را انتخاب نماید.
پ.ن :از آنجا که پرداختن به موضوع منظومه خوانی در موسیقی ایران دارای ابعاد و تنوع مفصلی است ، آنچه در اینجا گفته شد صرفا اشاره ی بسیار مختصری به این موضوع است.
#‌rastak#‌rastak_music_group #‌رستاک #‌گروه_رستاک #‌گیلان #‌گیلکی #‌رعنا #‌iran #