!گوسفند درون خود را قربانی کنید

خدا انسان را آفرید و او را اشرف مخلوقات قرار داد؛ به خاطر قوه عاقله و تفکر و اندیشه او. تنها موجودی که قدرت اندیشیدن و فکر کردن و در نتیجه تحلیل و تجزیه مسائل اطراف خود را دارد.
انسان چون گوسفند نیست که می گویند وقتی از یک گله گوسفند، یکی شان از روی جوی آبی می پرد، بلافاصله بقیه هم می پرند. انسان را خداوند متفکر آفرید تا قبل از پریدن، کمی بیندیشد که آیا صحیح است این کار را انجام دهد یا نه؟.... انسان اهل پرسش است.
عید قربان است و باز همه جا ذکر خیر گوسفند است. گوسفندی که تمام وجودش برای آدمیزادی، خیر و خوبی و منفعت است. حتی پشمش! حرجی هم بر او نیست اگر نمی اندیشد؛ چون خلقتش این چنین است که تفکر نکند.
فلذاست که تا کله پاچه اش را هم می خوریم!
برعکس آدمی که مولانا در توصیف او می فرماید: ای برادر(و ایضاً ای خواهر!)، تو همه اندیشه ای....... اگر فاقد فکر باشی، هیچی نیستی. از گوسفند هم پایین تری. به تعبیر الهی: کالانعام بل هم اضل! انسان متفکر وقتی به گوسفند می رسد، با او به بحث نمی نشیند. چون گوسفند نمی فهمد. کسی که با گوسفند مجادله کند، خر است! فقط باید به او گفت: بَه....بر وزن بَع، تا خوشش آید و رد شود.
خداوند متعال که خود عقل کل است، به پیامبر اندیشمندش می فرماید: و اذا خاطبهم الجاهلون قالوا سلاما..... هنگامی که مخاطب آدمهای جاهل و احمق قرار می گیری،(سخت نگیر!)؛ به سلامی بسنده کن..... سلام و والسلام!
و سپس: مرّوا کراماً، به سلامت و کرامت عبور کن.
بگذریم. قصد سخنرانی در میان نیست. خواستم با این حرفها فقط بگویم که ای من به قربان انسان های اهل فکر و اندیشمند. همین!.... چون به قول قدیمی ها: عقل که نباشد، جان در عذاب است.
عید قربان است و هنگامه قربانی کردن منیت های نفسانی در پیشگاه آسمانی اراده حضرت دوست. که هرچه می رسد، از اوست. و سالها پیش در این باب نیز چنین سرودم با فرودی آمیخته به چاشنی طنز:

عید قربان، نماد یک عشق است
عشق و تسلیم و هرچه بادا باد
با همین عشق رفت اسماعیل
با پدر سوی مسلخش دلشاد
با همین عشق نیز ابراهیم
کارد را بر گلوی او بنهاد
آخرالامر، عاشق کل هم
تا نگاهش بر این دو عشق افتاد،
عاشقانه ز رای خود برگشت
عید قربان شد افضل الاعیاد
این وسط، گوسفند بز آورد
عشق، بیچاره را به کشتن داد!

#‌منبع_موثق
#‌رضا_رفیع
#‌بزرگمهر_حسین پور
#‌عید_قربان