مرداد روز خبرنگار اعتراف می کنم که این روزا خیلی احساس ضعف می کنم نه کاری از دست من برمیاد نه ما، نه

۱۷ مرداد
روز خبرنگار?

اعتراف می کنم که این روزا خیلی احساس ضعف می‌کنم نه کاری از دست من برمیاد نه ما، نه دولتو نه مردم. نمی دونم باید چه اتفاقی بیفته که حداقل بدتر از این نشه همه چی به هم ریخته، اصلا تهران یه حالیه، در کل کشور بی جونه...قبح خیلی چیزا شکسته که یه زمانی برامون تو کشور تابو بود. این روزا در صدر اخبار رسمی و غیر رسمی کشور تیترهای اختلاس، مفاسد، برجام٫ جنگ، مشکلات اقتصادی، آسیب اجتماعی، اعتراضات مردمی و تجاوزات اخیر بیشترین بازدیدها و انعکاس رو داشته انگار در تاریکی مطلق به سر می‌بریم و بالاتر از سیاهی هم که رنگی نیست ما بخوایم سیاهنمایی کنیم!
به خدا این مردم حقشون این زندگی نیست...
روی ما سیاه که تو این اوضاع حداقل کارمون، بیشتر اطلاع‌رسانی خبرهای ناخوشه!

لطفا بذارید به ایرانمون امیدوار باشیم?? ✏️غرهای یک روزنامه‌نگار

پ.ن۱: روز خبرنگار همزمان شد با تولد چهار عزیز که این روز رو خیلی برامون شیرین‌تر کرد؛استاد قاضی‌زاده نازنین، محمدکاموس(رییس?)، علیرضامحمودی(سردبیر)، پرستوخانووم افشار(رفیق)تولد همگی مبارک و پایدار باشید?

پ.ن۲: ممنون از استاد جلال خوشچهره که انرژی‌شون تموم نشدنیه و دلمون بهشون گرمه... پ.ن۳: عکس اول از عکاس خوبمون در همشهری البرز هست که اسمشو اضافه می‌کنم و عکس های بعدی هم خودمون گرفتیم.

#‌مینا_قاسمی_زواره #‌روز_خبرنگار #‌همشهری #‌همشهری_استانها