.چون آید هرچه آید شود یک بلا گردد صد شود آتش از گرمی فتد، مهر از فروغ فلسفه باطل

.
چون بَد آید هرچه آید بَد شود
یک بلا دَه گردد و دَه صد شود
.
آتش از گرمی فتد، مهر از فروغ
فلسفه باطل شود، منطق دروغ
.
پهـلــوانـی را بغلطـانـد خسی
پشه‌ای غالب شود، بر کرکسی
.
کــور گردد چشم عقل کنجکاو
بشکند گردونه‌ای را شاخ گاو
.
نیکبختان راست ابر فرودین
زیب بخش ملک و مشاطه زمین
.
تیره بختان راست باران بهار
سیل خرمن کوب و برق شعله بار
.
آن یکی چون مرغ پرد بر اثیر
درنوردد شش جهت را روی و زیر
.
نه بلا دامی به راهش افکند
نه کمند حادثه بر وی تند
.
این یکی آهسته پیماید رهی
لغزدش پائی و افتد در چهی
.
این یکی را آب سیل خانه کوب
آن یکی را مرکب سهل الرکوب
.
خاک آن را نیشکر بارآورد
این یکی را حنظل و خار آورد
.
این یکی را آتش افروزد چراغ
بر دل آن یک نهد چون لاله داغ
.
این یکی را باد پیک مژده بر
این یکی را حامل رنج وخطر
.
#‌قصيده_لاميه #‌وثوق_الدوله #‌وثوق #‌تسليت #‌محمد_معتمدی #‌محمدمعتمدی