Too loud a solitude هديه تولد بهرام دهقان، تدوينگر جان و عزيزم. با خوندنش كيف دو عالم رو بردم. چقدر بعدش دلت ميخواد بنويسى. چقدر دلت نميخواد مزخرف ببينى و بشنوى.
تنهایی پرهیاهو را بسیاری تجربه کرده اند. گیرم نه به عنوان یک شغل، یک کار، که به شکلی دیگر. نسل من این تجربه را دارد. نسلی که خیلی از کتاب هایی که یک روزی داشت را دیگر ندارد. .......... when I start reading I'm somewhere completely different, I'm in the text, it's amazing, I have to admit I've been dreaming, dreaming in a land of great beauty, I've been in the very heart of truth. Ten times a day, every day, I wonder at having wandered so far, and then, alienated from myself, a stranger to myself, I go
home, walking the streets silently and in deep meditation, passing trams and cars and pedestrians in a cloud of books, the books I found that day and am carrying home in my briefcase
Bohumil Hrabal,#‌read#‌goodbook#‌tooloudasolitude