کبوترها رده اند، چشمه ساران خشکیده، قمری ها بلبل ها رفته اند انگار به یک جای دور، به جایی خیلی

کبوترها مُرده‌اند، چشمه‌ساران خشکیده، قمری‌ها و بلبل‌ها رفته‌اند انگار به یک جای دور، به جایی خیلی دور. آن‌که موسیقی می‌نویسد و آن‌که می‌خواند محروم از این چیزها تا چشم‌ش کار می‌کند خانه می‌بیند به جای جنگل، و دود می‌بیند به جای نسیم‌ی روح‌افزا. این همان چیزی است که «بیژن کامکار» بدان اشاره دارد. خواننده و نوازنده‌ی پیش‌کسوت از منبعِ الهام می‌گوید. از آن‌چه خالقی و بنان داشتند و حالا کسان‌ی که در زمینه‌ی موسیقی فعالیت می‌کنند، ندارند و مخاطب‌شان هم ندارند. همین است که آن موسیقی، این موسیقی‌ای نیست که حالا به گوش‌مان می‌رسد.
.
.
#‌بیژن_کامکار #‌موسیقی #‌موسیقی_ما #‌موسیقی_ایرانی