هر کسی عشق را با زبان خود بیان میکند...دارکوب میکوبد نقاش ، میک شد قناری ، میخواند دیکتاتور ، میک شد

روی پیشونی فرشته ها نوشته...هرکی دختر داره جاش وسط بهشته...از آسمون می باره در طلا گوهر...زر

خار خندید به گل گفت: ، جوابی نشنید...خار رنجید ولی هیچ نگفت ساعتی چند گذشت، گل چه زیبا شده بود

پنجه مریم رسته در شکاف صخره ای این همه رنگ از کجا آورده ای تا بشکفی قطره قطره شکوفه از سر صخره ها