رامین صدیقی سیزده ساله بود که به ایران بازگشت به یک دلیلِ ساده: اینجا خوش حال تر بودم هنوز هم هستم،

اولین دوره ای که رامین صدیقی فستیوال بداهه نوازی اش را با پیانو آغاز کرد، دوست همراه قدیمی اش پیما