? پرسه در تاریکی های هستی با #‌امیل_چوران

«امیل چوران» (زاده 1911 و درگذشته 1995)، فیلسوف و نویسنده ای رومانیایی تبار و فرانسوی بود که آثاری را از خود بر جای گذاشت که زیبایی گزنده و تشویش آوری در آن ها به چشم می خورد. با وجود این که زبان فرانسوی، زبان مادری «چوران» نبود، اما بسیاری از منتقدان ادبی او را در زمره ی بهترین نویسندگان در این زبان در نظر می گیرند. سبک نگارش او، کنایه آمیز، پیش بینی ناپذیر و چندپاره است و این نویسنده به عنوان یکی از استادان بزرگ خلق «آفوریسم» (کلام قصار یا قطعه تفکر) مورد تحسین قرار گرفته است. اما «چندپارگی» برای «چوران» چیزی بیشتر از فقط یک سبک نگارش بود: این احساس، پیشه و سبک زندگی او بود و «چوران» خود را «مرد تکه و پاره ها» می خواند.

نویسنده، به عقیده ی «چوران»، می نویسد تا دیوانه نشود، تا خودش یا دیگران را نکشد. «چوران» در گفت و گویی با فیلسوف اسپانیایی «فرناندو ساواتر» بیان می کند: «اگر نمی نوشتم، ممکن بود به یک قاتل حرفه ای تبدیل شوم.» نویسندگی برای او مسئله ی مرگ و زندگی است. هستی انسان، در ذات خود، یأس و رنجی بی پایان است و نویسندگی می تواند چیزها را اندکی قابل تحمل تر سازد. «چوران» در جمله ای کوتاه و به یاد ماندنی این موضوع را این گونه خلاصه می کند: «هر کتاب، یک خودکشیِ به تعویق افتاده است.»

ادامه مطلب در سایت #‌ایران_کتاب
.
.
.

www.iranketab.ir

.
.
.

❤️کتاب بعدی رو راحت انتخاب کن

.
.
.

#‌کتاب_بخوانیم #‌کتاب_خوب_بخوانیم #‌معرفی_کتاب #‌پیشنهاد_کتاب #‌کتاب_باز #‌کتاب_خوب #‌کتابخوان #‌کتابخوانی

.
.
.

✍️ @‌iranketab.ir